گلدره:
گلدره روستایی سرسبز در شمال شرقی فاز ۴ پردیس است . روستایی واقع در ۳کیلومتری شمال شهر بومهن و در یک‌کیلومتری شمال شرقی فاز ۴ شهر جدید پردیس و در دوکیلومتری شرق روستای واصفجان می باشد. در ارتفاع ۹۳۲‘۱ متر از سطح دریا قرار دارد.
این روستا از قدیم الایام در محدوده شمیرانات بخش دهستان لواسان بزرگ بوده است. که بعد از تاسیس شهر جدید پردیس، در تقسیم نامه شرکت عمران پردیس، زیر مجموعه ی شهر پردیس در فاز ۴ قرار گرفت.
گلدره یکی از قدیمی ترین روستاهای شهرستان شمیرانات، با تاریخچه ۵٠٠ سال است. این روستا به دلیل همجواری با دشت لار. در گذشته محل عبور دام دار ها. برای بردن گله ها. به دشت ییلاقی پارک ملی لار بوده است.
برخی از اهالی روستا نام این روستا را مرکب از دو واژۀ گَل به معنی گلو و دهانه، و دره می‌دانند؛ و آن را دهانۀ دره معنی می‌کنند. برخی نیز معتقدند، که این روستا به سبب فراوانی گلهایی که در آنجا می روییده. به گُلدره معروف شده است.
خانه ها و تأسیسات روستای گلدره. در دو طرف دره ای به همین نام. قرار گرفته است. آبریز این دره در جهت شمال غربی ـ جنوب شرقی است. و به رودخانۀ سیاه رود منتهی می شود. طول بافت مسکونی این روستا در امتداد درۀ یـاد شده. حدود ۵ / 1. و عرض آن در وسیع ترین محل، حدود ۶۰۰ متر است.
زبان اهالی بومی:
اهالی بومی این روستا که غالباً ترک زبانند، و نام خانوادگی اهالی این روستا غالبا، پازکیان، پازکی، زُهری (ظُهَری)، ارغوانی و ثمنی است. جمعیت بومی و دائمی آن نیز حدود ۵۰ خانوار است. که با احتساب مهاجرانی که از دهۀ ۱۳۵۰ ش به این روستا مهاجرت کرده اند، به بیش از ۲۰۰ خانوار می رسد.
شغل اهالی روستای گلدره:
در گذشته شغل اهالی روستای گلدره کشاورزی، دامداری و صنایع دستی مانند قالی‌بافی و جاجیم بافی بود. کشاورزی و دامداری به‌سبب وجود زمین های وسیع کشت دیم و آبی، و آب نسبتاً زیاد، و وجود مراتع گسترده، رونق داشت. و بخشی از محصولات کشاورزی روستاییان در بازارهای اطراف و تهران به فروش می رسید. این محصولات شامل: گندم، جو، نخود، ماش، عدس و سایر حبوبات بود، که از طریق کشت دیم عاید می‌شد. اما این مشاغل تا سال 1391 یا از میان رفته، و یا دچار رکود شدند.
بخش عمدۀ اراضی روستا که در جنوب آن واقع بود و «جرگه» نامیده می‌شد، به احداث فاز ۴ شهرک پردیس اختصاص داده شد.
آب آشامیدنی روستای گلدره:
آب آشامیدنی و مصرفی اهالی روستای گلدره از این ۳ چشمه تأمین می شود:
۱. بولاغ اوسی.
۲. ابراهیم بولاغی (چشمۀ ابراهیم)، که از شاخۀ شرقی درۀ گلدره، و از محلی به نام تیچه‌قی (صخره یا کمرتیز) سرچشمه می گیرد.
۳. چشمۀ آقارحیم، که از شاخۀ غربی گلدره جریان می یابد.
آب این چشمه ها در مخازن بتونی ذخیره می گردد، و با سیستم لوله‌کشی به داخل خانه ها هدایت می شود. آب کشاورزی نیز در گذشته از سرریز آب همین چشمه ها، و دو چشمۀ دیگر گلدره تأمین می شد.
محلات و آثار تاریخی:
روستای گلدره دارای دو محله به نامهای یوخاری ـ محله، به معنی بالامحله. و آشاخه‌محله به معنی پایین‌محله است. در محلات دوگانۀ روستا حدود ۱۵ واحد مسکونی قدیمی خشت و گلی وجود دارد؛ که قدمت آنها به دورۀ قاجار بازمی گردد. همچنین در آنجا ۶ واحد مسکونی متعلق به دورۀ پهلوی وجود دارد. که ۳ مورد آنها دارای اهمیت معماری اند؛ و قابلیت حفظ و نگهداری دارند.
آب و هوا:
گلدره دارای اب هوای خنک مرطوب، و رودخانه کوچک فصلی، و انبوهی از درختان میوه شامل: گردو، گیلاس، البالو، زردالو، و شاه توت می باشد.
زمین در گلدره:
بعد از احداث فاز ۴ در سال ١٣٨١ پردیس کاربری زمین های گلدره به باغات تغییر کرد؛ و به منطقه (باغ ویلایی پردیس) تبدیل شد. به دلیل سختگیری شهرداری پردیس بدون جواز ساخت. اجازه ساخت و بازسازی داده نمی شود. اکثر زمین های گلدره دارای سند رسمی هستند. و با گرفتن جواز ساخت از شهرداری پردیس. ساخت و ساز ویلا انجام می شود.
